🎥 28 YEARS LATER | DANNY BOYLE'S LANGVERWACHTE VERVOLG IS HYSTERISCH EN ONBEVREDIGEND



Als groot liefhebber van het zombiegenre kon ik eigenlijk niet wachten om '28 Years Later', het vervolg op 28 Days Later en 28 Weeks Later, te gaan bekijken. Er zit immers maar liefst 18 jaar tussen 28 Weeks Later en dit derde deel. Een hele poos om je te verheugen op iets, dunkt mij.

De belangrijkste vraag vooraf was natuurlijk: was dit vervolg het wachten waard? Kan Danny Boyle nog eenmaal de magie op het scherm krijgen van de eerste twee delen? Deze keer zelfs zonder de oude en vertrouwde cast? Er was in de wandelgangen nog even sprake van een cameo van Cillian Murphy, maar hij zit er uiteindelijk niet in. Het antwoord op deze vraag is wat mij betreft duidelijk: nee.

28 Years Later is in veel opzichten een chaos. Het verhaal is flinterdun, maar dan ook echt flinterdun. Het lijkt enkel bestaansrecht te hebben om de grove en opjuttende toon van de film uit te kunnen buiten. Want grof en vooral uiterst oncomfortabel is het zeker. De introductie van de film zal me nog lang heugen... en niet op een positieve manier. Boyle kiest ervoor het publiek een intens ‘unheimlich’ gevoel te geven, iets dat naarmate de film vordert wel iets afzwakt, maar prettig of verrijkend wordt het nooit. Het resultaat is een ervaring die eerder afstoot dan intrigeert.

De cast, waarin toch enkele grote namen te vinden zijn, is zo ongelofelijk vergeetbaar dat het bijna net zo verontrustend is als de film zelf. Het is dat ik wéét wie de hoofdrolspelers zijn, maar ik ben ze eigenlijk alweer vergeten. Eén uitzondering is er echter: Ralph Fiennes. Deze gedecoreerde acteur zet een bij vlagen bijna ontroerende prestatie neer die het geheugen zal blijven beklijven lang nadat de credits over het scherm rollen. Het is dan ook direct het enige lichtpunt in deze verder zwaar chaotische en hysterische film.

28 Years Later toont aan dat het niet vanzelfsprekend is om een reeks succesvol nieuw leven in te blazen na zo’n lange pauze. Waar de eerste twee films hun plek verdienden binnen het zombiefilm-canon dankzij hun urgentie, spanning en originele invalshoeken, blijft dit derde deel steken in effectbejag en inhoudsloze schrikmomenten. Het is een vervolg dat vooral teleurstelt en pijnlijk duidelijk maakt dat wachten niet altijd wordt beloond.

SCORE: 4.4

Reacties

Daniëlle zei…
De enige 2 of eigenlijk 3 karakters die de film emotie en 'kleur' geven zijn Dr. Kelson, Spike en Isla en dit gebeurd helaas pas op t einde van de film

Populaire posts